- Bardzo dobrze maluchu. Skoro masz tyle chęci będziemy kontynuować trening. Postaraj się brać zamach całą ręką. Dzięki temu cios będzie silniejszy i szybszy. No i jak obiecałem oto kukła którą masz za zadanie drapać. Staraj się by nie były to głębokie cięcia. W ten sposób zmniejszymy ryzyko kontuzji. -zwracam się dumny ze stworka.

Ale napisanie " trenuj dalej " nie sprawi mi przyjemności i satysfakcji z treningu. A to chyba o to chodzi co nie?

- Świetnie Ci idzie. Jak będziesz chciał odpoczynku to powiedz. Póki co zabierzmy się za dalszą część treningu. No dobrze. Dotychczas miałeś kukłę ruchomą. Więc musiałeś za nią ciągle latać. Teraz ułatwię Ci trening. - mówię przybijając kukłę do drąga. Tak by nie odleciała po jednym uderzeniu.
- Twoim zadaniem jest uderzyć tak mocno by przewalić kukłę. Powodzenia! - kończę obserwując rezultat.

- Bardzo dobrze. Postaraj się jeszcze troszeczkę. Jak nauczysz się już tego ataku to odpoczniemy. Przejdziemy się na spacerek i usiądziemy gdzieś pałaszując jakieś żarełko. Ale najpierw obowiązki. Więc włóż w to jeszcze trochę siły. Zrobimy tak. Ja będę rzucał w twoją stronę patyki. A twoim zadaniem będzie je odbijać przy pomocy ataku Scratch. - rzekłem i zacząłem zbierać gałązki. Początkowo rzucałem małe pojedyńcze patyczki. Ale z czasem zacząłem rzucać Pokemonowi większe gałęzie.

- Świetnie się spisałeś. Czas na obiecaną przerwę. - mówię i wyciągam schowany wcześniej koszyk piknikowy. Rozkładam kocyk na którym kładę parę przysmaków. I częstuje Pokemona jedzeniem. W małych ilościach by nie zachorował od ludzkiego żarcia. Potem kładę się i daję mu czas wolny. Tak by mógł się wychasać wedle woli. W razie gdyby Pokemon nie wiedział co ma ze sobą robić proponuje mu zabawę w chowanego.